Heb jij binnenkort een trip naar Afrika op de planning staan? Of ben jij van plan om zo’n trip binnenkort met koeienletters in jouw agenda te zetten? Vet! Je gaat een avontuur tegemoet waarbij jij je hart kan ophalen bij al het prachtigs wat het continent Afrika te bieden heeft. Maar hoe zorg je ervoor dat je als reiziger met een andere culturele achtergrond je respectvol opstelt naar de lokale bevolking, een gelijkwaardige culturele uitwisseling bereikt en je geen – onbedoelde – schade aanricht? Hieronder geven je een voorproefje van waarmee je allemaal rekening moet houden en op welke manier we onze reizigers informeren.
Africa: the other story
Wanneer je dit dus leest vanachter je computer of telefoon in Nederland zul je misschien ook wel gemerkt hebben dat er sterke stereotypes heersen. Afrika is droog en arm, kinderen hebben hongerbuikjes en vliegen op hun gezicht en de volwassenen zijn zielig en hulpbehoevend. Oh ja, en dan heb je nog de Big Five die je kunt spotten vanuit een gepantserde safari-jeep. Veel mensen vergeten daarbij voor het gemak dat Afrika geen land is, maar het op één-na-grootste continent ter wereld, bestaande uit 54 verschillende landen.
"Veel mensen vergeten dat Afrika geen land is, maar het op één-na-grootste continent ter wereld."
Één van onze meest waardevolle doelen is gevaarlijke stereotyperingen ontkrachten. We vinden het belangrijk dat onze reizigers – maar ook de mensen thuis – het Afrika zien dat meer is dan een Giro-555 reclame. Content is het belangrijkste wapen in deze strijd. Zelf publiceren we verhalen in de vorm van blogs, vlogs en mini-documentaires om een meer volledig beeld te schetsen, maar ook onze reizigers dagen we uit: kijk en luister met een open mind en laat je verrassen! Ga interessante gesprekken aan met mensen en vraag door. Zet je oogkleppen af en je zult zien hoe waanzinnig divers het continent is. We moedigen onze klanten dan ook aan om juist deze diversiteit op social media te delen, en daarmee de stereotypering van ‘Afrika’ te helpen ontmantelen.
Gelijkwaardige culturele uitwisseling
Een gelijkwaardige uitwisseling tussen twee verschillende culturen is een belangrijk aspect in de reizen die wij voor onze klanten in elkaar knutselen. In onze mening kun je niet zeggen een land ervaren te hebben zonder iets geleerd te hebben over de culturen, normen, waarden en gebruiken van de lokale bewoners. Wij maken deze uitwisseling een stukje makkelijker door direct samen te werken met lokale partners. Denk bijvoorbeeld aan communities die jou welkom heten in hun homestay of een tour organiseren waarin ze jou alles leren over de omgeving. Dit geeft een uniek kijkje in het dagelijks leven van lokale bewoners uit het land waar je te gast bent. Hoe ziet dat er bij traditionele stammen in de moderne wereld nou écht uit? Of juist bij de ambitieuze jongeren in de stedelijke gebieden? Geen verfraaide performances die vaak schuil gaan achter de toeristenfaçade, maar the real deal waarin twee werelden met elkaar kennis maken. Ook is dit jouw kans om tijdens diepe gesprekken rondom het kampvuur juist de aspecten van jouw eigen cultuur te delen. Om voor een culturele uitwisseling te zorgen die gelijkwaardig is, is het belangrijk om het ‘White Savior Syndrome’ te vermijden. Hierover informeren wij onze reizigers in gedragsrichtlijnen voor zij op reis gaan.
White Savior Complex
Zoals schrijver en journalist Eduardo Galeano ooit zei: “I don’t believe in charity. I believe in solidarity. Charity is so vertical. It goes from the top to the bottom. Solidarity is horizontal. It respects the other person.” Een wijze uitspraak, al helemaal wanneer je als wit, rijk persoon naar het Afrikaanse continent afreist. Zeker wanneer je een wereldbeeld hebt waarin Afrikaanse mensen arm, zielig en hulpbehoevend zijn – en jij in de positie bent om te helpen – moet je voorzichtig zijn dat je niet aan het zogenoemde ‘White Savior Syndrome’ gaat lijden en je witte superioriteit in de hand werkt. Wat bedoelen we daar precies mee? Dat zullen we je beknopt uitleggen.
Hoewel alle Afrikaanse landen inmiddels onafhankelijk zijn, vind je veel overblijfselen van de kolonisatie die als een koppig virus blijven sluimeren in boeken, culturen, normen en waarden, academisch onderwijs of het zelfbeeld van veel mensen. Één van die roestvaste overblijfselen is het witte privilege dat witte westerlingen hebben. Wit privilege gaat vaak hand in hand met witte superioriteit: het systeem waarin witheid centraal staat, en als ‘beter dan’ wordt gezien. Je kan dus wel stellen dat het hele ‘wij-zijn-wit-rijk-en-opgeleid-en-we-moeten-de-arme-stakkers-helpen’-idee deze ongelijkheid in stand houdt en een ‘wij vs. zij’-situatie in de hand werkt waarin de witte westerling als superieur wordt gezien aan ‘de Afrikaan’. Deze mindset kan niet alleen onbedoeld schade aanrichten, maar is ook erg denigrerend en niet bepaald stimulerend voor de lokale bevolking: Wat doet het met je als mens wanneer je wordt bestempeld als zielepoot die gered moet worden? Wanneer vreemdelingen die jouw cultuur helemaal niet kennen je woonplaats binnen walsen, en jou vertellen hoe je je leven zou moeten leiden? Lees dit blog om meer over het White Savior Syndrome en de schadelijke gevolgen daarvan te lezen.
Nadenkertje: Wat doet het met jou als je wordt bestempeld als zielepoot die gered moet worden? Wanneer vreemdelingen jouw woonplaats binnen walsen en vertellen hoe jij JOUW leven zou moeten leiden?
#1 Poverty porn
De plaatjes die je schiet, de context waarin je deze post en de woorden en hashtags die je gebruikt hebben veel meer invloed dan je waarschijnlijk zou denken. Niet alleen op de omgeving waarin je te gast bent, maar ook op het beeld dat je vriendjes en vriendinnetjes thuis krijgen van het land waarin je je bevindt. Wanneer je armoede gebruikt voor je persoonlijk gewin (instagram likes, sensatie, zogenoemde ‘inspiratie’) wordt dit ‘poverty porn’ genoemd. Hiermee werk je die eerder genoemde stereotyperen van arm, hulpbehoevend Afrika in de hand, tast je de waardigheid van mensen aan en is enige vorm van gelijkwaardigheid ver te zoeken. #PoorAfricanChild gebruiken op Instagram? Liever niet! Bekijk meer over het ontkrachten van stereotypes (inclusief hilarische satirische filmpjes) op deze website!
Ben je nieuwsgierig naar onze bestemmingen?
#2 Bezoeken van weeshuizen of schooltjes
Als reisbureau krijgen wij vaak de vraag: kunnen we ook een weeshuis of schooltje bezoeken? Bij weeshuizen in Afrika is het oppassen geblazen. Omdat vrijwilligers flink wat flappen geld neertellen om in een weeshuis te mogen vrijwilligen en donoren per kind maandelijks geld betalen, schieten weeshuizen als onkruid uit de grond. En die moeten gevuld worden met kinderen. Wist je dat bijvoorbeeld 80% van de kinderen in weeshuizen wereldwijd één of beide ouders nog heeft? En dat van deze kinderen 50% een thuis-omgeving had die goed en veilig genoeg was om in op te groeien? Weeshuizen zijn een industrie geworden, die wordt gefueled door westerse weldoeners met geld (om weer op het white savior syndrome terug te komen.) Lees hier wat nog meer nadelige gevolgen van weeshuistoerisme zijn – zoals serieuze hechtingsproblemen – en waarom er eigenlijk helemaal niet zoveel weeshuizen horen te zijn in Afrika! De gevolgen van scholen bezoeken zijn minder erg, maar vaak wordt het programma stilgelegd wanneer bezoekers een kijkje komen nemen. Vraag je jezelf af: zouden in Nederland ooit toeristen in de klas komen kijken?
#3 Uitdelen
Ook krijgen wij als reisbureau vaak de vraag: wat kunnen wij uit Nederland meenemen om uit te delen aan de kinderen? Dit is natuurlijk een goedbedoeld gebaar, maar ook met uitdelen moet je oppassen. Naast dat dit een bedelcultuur creëert, stimuleert dit ook het White Savior-complex waarbij jij als reiziger de goedheiligman Sint Nikolaas uithangt. Daarnaast is het moeilijk voor jou om goed te begrijpen wat er echt nodig en nuttig is in een gemeenschap. Jij kan bijvoorbeeld wel leuk knuffels uit gaan delen, maar de kans is groot dat diezelfde knuffels de dag erna op de lokale markt te koop liggen, want ja: monden moeten worden gevoed en schoolfees moeten worden betaald! Wanneer je gelijkwaardigheid wil behouden, kun je beter eerlijke business nastreven en bijvoorbeeld een extra dikke fooi geven voor iemand die z’n werk goed heeft gedaan. Wil je toch graag leuke dingen uitdelen? Begin dan met te onderzoeken waar kinderen daadwerkelijk iets aan hebben. Koop vervolgens die spullen ter plekke, zodat je de lokale economie stimuleert. En ten slotte: maak en post vooral geen foto’s wanneer jij dingen aan de kinderen uitdeelt!
"Wanneer je gelijkwaardigheid wil behouden, kan je beter eerlijke business nastreven en die leuke ober een hele dikke fooi geven."
Respectvol reizen: gedragsrichtlijnen
Wanneer wij reizigers op Afrikaanse bestemmingen ontvangen, delen wij gedragsrichtlijnen. Hierin worden de bovenstaande onderwerpen aangestipt, maar wanneer jij op een respectvolle manier door je vakantieland wil reizen, komt daar meer bij kijken. Zo is het allereerst belangrijk om te beseffen dat wij te gast zijn. Wij maken hier niet de dienst uit en moeten ons aanpassen. Om dit wat makkelijker te maken staan in onze ‘behavioural guidelines’ wat passende tips & tricks. Wat voor kleding kun je bijvoorbeeld het beste meenemen en aantrekken om je gastheer of -vrouw niet ongemakkelijk te maken? Maak nooit foto’s van mensen zonder toestemming – al helemaal niet van minderjarigen. Doe jezelf een plezier wees geduldig: tijd verloopt hier anders en niemand heeft er wat aan wanneer jij een chagrijnige grimas trekt wanneer je eten twintig minuten later voor je neus wordt gezet. Ook voorzien wij onze klanten van een fooiengids. Naast dat het een eerlijke manier is van business bedrijven, wordt het ook meer van je verwacht dan in Nederland. De salarissen zijn hier lager en toerisme leeft grotendeels van de tip. Een dikke fooi geven voor een dienst waar je tevreden over bent is in onze ogen ook beter dan zomaar doneren. Hoeveel geef je dan die aardige taxichaffeur of die hotelmedewerker die jouw zware rolkoffer drie trappen omhoog heeft gesjouwd? Vraag het de fooiengids!
Respectvol reizen: dieren en wildlife
Toeristen komen met geld en weeshuizen zijn niet de enige die business opportunities zien. Dieren en wildlife, vooral wanneer deze zeldzaam zijn, worden in de toeristensector vaak tot op het bot uitgebuit om geld mee te vangen. Toeristen hebben zich vaak niet genoeg verdiept en hebben geen flauw benul van hun negatieve impact. Denk maar aan het wereldwijde debat over het berijden van Thaise olifanten. Ook in Afrika stikt het van de ongure praktijken met weerloos wildlife. Zo kun je bijvoorbeeld schattige leeuwenwelpjes aaien die wees zijn geworden. Als de leeuwen volwassen worden, krijgen ze hun vrijheid terug in het wild. Het lijkt onschuldig, maar wat reizigers vaak niet weten is dat deze leeuwen worden gebruikt voor trophy hunting, voor jagers die er flink wat centjes voor neertellen. De leeuwen zijn makkelijk af te schieten omdat zij aan mensen gewend zijn. Helaas is dit maar één van de vele gruwelijke voorbeelden waarbij – vaak ook bedreigde diersoorten – als toeristische geldmachine worden ingezet.
Toch zijn niet alle interacties met zeldzame dieren slecht. Wanneer je bijvoorbeeld een chimpansee- of gorillatrek doet in Oeganda, wordt het geld dat jij daarvoor betaalt (dat bedrag is zeker niet mis) direct besteed aan de bescherming van de dieren en hun leefomgeving. Wanneer jij bij ons een reis boekt, word je goed geïnformeerd door je Travel Designer. Wist je bijvoorbeeld dat wildlife conservancies hun inkomsten anders besteden dan veel nationaal parken? We laten de keuze vervolgens bij jou om te beslissen wat jij wel of niet ethisch vindt om heen te gaan.
Ethisch werken
Wat voor reizigers geldt, geldt ook voor ons: wij wonen en werken vanuit een bevoorrechte positie op het Afrikaanse continent, en daar moeten wij verantwoordelijk mee omgaan. Zo doen wij ons best om elk spoor van witte superioriteit in onze content te voorkomen, maar ook in ons privéleven houden we nauwlettend in de gaten wat we posten op de sociale media. Daarnaast proberen we zoveel mogelijk werkgelegenheid te creëren. Lees hier hoe wij onze positieve impact op de ontwikkeling van lokale communities stimuleren. Maar ook op ons eigen kantoor zorgen we ervoor dat zoveel mogelijk functies die geen Nederlands-sprekende tongen vereisen, vervuld worden door lokale collega’s. De goochelaars achter de schermen die jouw gehele reis in Kenia tot in de puntjes aan elkaar toveren? Dat zijn – vanzelfsprekend – Kenianen!
En zo zorgen we er met z’n allen voor dat onze verschillende culturen, achtergronden, normen en waarden de ander kunnen verrijken en ons dichter bij elkaar kunnen brengen!
Daarom met Charlie's Travels naar Afrika
On the ground in Afrika
We wonen, werken, ademen en leven op het continent. Vanuit ons kantoor in Kenia kunnen we zelf ontdekken, ontwikkelen en samenwerkingen op poten zetten.
We ontwikkelen onze eigen routes en experiences
Samen met onze lokale partners ontwikkelen wij onze eigen unieke reisroutes. Ontdek de verborgen pareltjes van het continent!
Onze reizen zijn persoonlijk en op maat gemaakt
Elke reis wordt op maat gemaakt op basis van jouw wensen en onze kennis van Afrika. Tijdens de reis staan wij dag en nacht voor je klaar.