Susan & Wietze ontdekken Tanzania

Op avontuur in Tanzania met Charlie’s Travels

Als doorgewinterde wereldreizigers mag een organisatie met een heel goed verhaal komen om ons over te halen. ‘Natuurlijk’ zochten we eerst naar een manier om te backpacken, maar met een tijdslimiet en te weinig OV-opties leek ons dat toch geen goed idee. Charlie’s Travels wekte al snel onze aandacht: een belletje was zo gepland en een voorstel snel gemaakt. Uiteindelijk konden wij nog een week extra vakantie krijgen en paste Charlie’s snel onze reisplanning aan, nu werd de reis nóg vetter! Het was tijd voor een avontuur door Tanzania: wat hadden we er zin in! "We verkenden onze voorkeuren en ontdekten al gauw dat deze organisatie perfect bij ons past, met zelfs Nederlanders ter plaatse in het hart van Afrika. Kortere lijntjes krijg je niet!"

De start van onze reis: een onderdompeling in Tanzania’s fauna

Onze reis begon met een hoognodige portie slaap om te herstellen van de lange vlucht, gevolgd door een ochtendrit naar Enduimet Conservancy. Daar werden we hartelijk verwelkomd door onze gidsen en chauffeurs. Met de backpacks stevig vastgebonden en de helmen op ons hoofd, waren we klaar om de wildernis te verkennen. Twee dagen lang doorkruisen we het droge landschap van Enduimet, kampeerden we onder de sterrenhemel en luisterden we 's nachts naar de geluiden van de natuur om ons heen. Onderweg kwamen we regelmatig Masai-stammen tegen, vergezeld door hun vee. We zagen talloze giraffen, zebra's, struisvogels, bavianen, een olifantenkudde en zelfs een zwarte panter! Wat ons vooral opviel, was dat onze chauffeurs altijd een respectvolle afstand tot de dieren bewaarden. De dieren waren duidelijk niet gewend aan motorvoertuigen, wat de ontmoetingen des te specialer maakte. Het hoogtepunt van de dag was vaak het aanschouwen van adembenemende zonsondergangen vanaf de heuvels, terwijl we in de verte kuddes wilde dieren zagen grazen.

Cultuur en natuur: bezoek aan Tembo Guesthouse en Mount Longido

Na een vette motorsafari werden we afgezet bij het Tembo Guesthouse, een bescheiden verblijf in het eenvoudige Longido. Ondanks de sporadische stroomvoorziening voelde het bijzonder om deel uit te maken van het TEMBO-project, dat streeft naar gelijke onderwijs- en economische kansen voor meisjes en vrouwen in Longido. Ze betrokken ons bij de les door korte gesprekjes met ons aan te gaan in easy, slowly Engels, zodat de meiden het konden volgen. Tijdens de pauzes speelden we volleybal met hun eigen regels en een gehavende bal, terwijl de dorpsvrouwen voor ons kookten. "De tocht begon leuk, met vriendelijke Masai-vrouwen die water uit de put haalden en hun kinderen die enthousiast naar ons zwaaiden." Na een prima nacht ontbeten we en deden we mee met de ‘yoga’ waarbij de basis Engels toegepast werd: tellen, up-down, left-right, front-back, dat soort dingen. Daarna pakten we een kleine rugzak in met overnachtingsspullen voor de kampeer-hike naar Mount Longido. De tocht begon leuk, met vriendelijke Masai-vrouwen die water uit de put haalden en hun kinderen die enthousiast naar ons zwaaiden. Al snel begon de steile klim omhoog. Eerst was het nog wel grappig, want we zagen bavianen en een koedoe, maar al snel verging ons het lachen. ‘Pole pole’ zei de gids continue, wat 'langzaamaan' betekent in het Swahili. Het was zelfs voor ons – met een prima conditie - ontzettend zwaar, waarschijnlijk door de hoogtemeters.

Het bereiken van de top van Mount Longido

Na een lange klim bereikten we uiteindelijk de kampeerplek, waar we uitrustten en ons voorbereidden op de hike naar de top. Gelukkig viel dit laatste stuk mee, en vanaf de top genoten we van een adembenemend uitzicht over de savannes van Tanzania en Kenia. Na een nacht in de tent en een ontbijt keerden we terug naar beneden, waar we onze ervaring deelden met de meiden op school. Onze tip: maak contact en wees proactief, want er is weinig te doen maar veel te beleven als je ervoor openstaat.

Charmant Arusha en de weg er naar toe

Onze volgende stop was Arusha. Onderweg passeerden we talloze kleine kraampjes en lokale bedrijfjes, variërend van schoenpoetsers en kappers tot slagers, meubelmakers en natuurlijk geiten - een totaal andere sfeer dan wat we gewend zijn in Nederland. In Arusha deden we niet veel, omdat het de hele dag regende. Eerlijk gezegd vonden we het ook wel fijn, een dagje rust om alle indrukken van de afgelopen dagen te laten bezinken. "Een totaal andere sfeer dan wat we gewend zijn in Nederland.” De volgende dag bezochten we op aanbeveling van Eva van Charlie's de lokale markt, en lokaal was het zeker! Het was een fantastische ervaring - we waren de enige witte personen, afgezien van de paspoppen, wat echt grappig was gezien het overwegend donkere bevolkingsbeeld van het land. De markt was levendig en authentiek, heel anders dan de meer toeristische Masai-markt volgens Eva.

Foutje… bedankt?

Over Charlie's gesproken, na een accommodatie fout moesten we na slechts één nacht uitchecken. Gelukkig kwamen ze direct in actie en binnen een half uur hadden ze alles geregeld voor een nieuwe accommodatie in Arusha voor de volgende nacht. Hun service was ongelooflijk snel. Neem wel even de tijd, geniet van een kopje koffie of een biertje terwijl ze alles voor je regelen. Met Charlie's aan je zijde hoef je je geen zorgen te maken, zelfs als slapen onder de sterrenhemel geen optie is. ;-)

Slapen onder de sterrenhemel: de Masai boma

Op onze volgende locatie, de Masai boma van Stefano, was slapen onder de sterrenhemel een normale gebeurtenis voor de lokale jongens, die buiten bij de geiten en koeien rustten. Hoewel wij deze ervaring oversloegen, maakte het deel uit van hun dagelijkse routine. Bij onze aankomst stelden we ons voor aan iedereen, hoewel behalve Stefano niemand ons begreep, gezien ze alleen Masai of Swahili spraken. We observeerden de vrouwen die elkaars hoofden scheerden met kleine mesjes, een praktijk die uit hygiënisch oogpunt wordt uitgevoerd vanwege de waterschaarste in de regio. Gelukkig regelde Charlie's Travels schoon drinkwater voor ons.

Een bezoek aan Stichting Nanginyi

Stefano nam ons mee naar de nabijgelegen school, opgericht door Mar-Lisa uit het Nederlandse Urk, genaamd Stichting Nanginyi. Deze stichting heeft als belangrijkste doel om Masai-kinderen uit arme gezinnen de kans te bieden om naar school te gaan, waardoor ze een beter toekomstperspectief krijgen. Door zowel basis- als middelbaar onderwijs en vervolgopleidingen aan te bieden, verbetert de positie van deze kinderen op de arbeidsmarkt aanzienlijk. Bovendien voorziet de stichting de kinderen van enkele maaltijden per schooldag, iets wat ze thuis vaak niet hebben. We brachten een dag door met de kleuters van 3 tot 5 jaar, waarbij we speelden, gymlessen bedachten en veel plezier hadden. Hoewel de kinderen nog niet volledig Engels spraken, konden ze wel basisconcepten begrijpen zoals kleuren, vormen, tellen, dieren en familie. Ze waren gefascineerd door onze huidskleur, maar nog meer door onze camera's, aangezien ze geen spiegels hebben en zichzelf zelden zien. In Nederland hadden we contact gezocht met Mar-Lisa en extra bagage meegenomen met kinderspullen, waar direct dankbaar gebruik van werd gemaakt. Note! Het is absoluut de moeite waard om de website van de stichting te bezoeken en bij te dragen door bijvoorbeeld schoolspullen of voedsel te doneren. Het is duidelijk dat deze hulp hard nodig is, en Mar-Lisa zorgt ervoor dat het terechtkomt bij de personen die het het meest nodig hebben. Je kunt hier meer informatie vinden.

Kapotte jerrycans, bush toilet en een geitenkop

Na een onvergetelijke dag op school keerden we terug naar de boma van Stefano. De boma was omgeven door een hekwerk van takken met stekels, zowel om wilde dieren buiten te houden als om de geiten en koeien binnen te houden. Ons toegewezen huisje was niet meer dan 4 vierkante meter groot. Het had een slaapgedeelte, een soort opslagruimte en een keuken bestaande uit drie keien en wat takken. Het matras was niets meer dan takken bedekt met een koeienvacht. Gelukkig zorgde Charlie's Travels voor een muggennet, het enige verschil met de andere huisjes. Er was geen stromend water, geen elektriciteit, geen raam - alleen een luchtgat ter grootte van een vuist. Het toilet was "overal waar je wilt", zoals duidelijk werd aangegeven door de kinderen die overal hun behoefte deden. "Er was geen stromend water, geen elektriciteit, geen raam - alleen een luchtgat ter grootte van een vuist. Het toilet was 'overal waar je wilt', zoals duidelijk werd aangegeven door de kinderen die overal hun behoefte deden." De dagen bij de Masai leefden we echt met hen mee. We droegen hun kleding en sieraden, hielpen met het verzamelen van geiten en speelden met de kinderen. Sommige kinderen gingen zelfs naar school en spraken Engels! Met kapotte jerrycans als skippybal en andere eenvoudige spullen bedachten ze creatieve spelletjes. We leerden veel over hun tradities en levenswijze. 's Avonds was er een ceremonie waarbij een geit werd geslacht. De Masai gebruiken werkelijk alles van de geit. Het bloed wordt gedronken, de organen worden rauw gegeten en het vel is voor de honden. Ondanks dat mannen en vrouwen normaal gescheiden eten, mocht Susan bij de mannen zitten. Na de traditionele dans was het tijd om te rusten. Ondanks het gebrek aan comfort konden we redelijk slapen, zij het met wat stijfheid bij het ontwaken. Het ontbijt bestond uit gekookte aardappelen en thee, terwijl de mannen de kop van de geit roosterden. Wij bedankten beleefd en hielden het bij de aardappelen.

Avontuur en ontspanning: een bezoek aan Mto wa Mbu

Na ons avontuur bij de Masai was het tijd voor een wat luxere accommodatie, zoals we met Charlie's hadden afgesproken. Met een tuktuk werden we opgehaald en we arriveerden bij een lodge in het dorp Mto wa Mbu, gelegen midden in het Manyara National Park. Het voelde als een luxe uitje, met een heerlijk zwembad en comfortabele safaritenten waarin we sliepen. Het was een bijzondere ervaring om zebra's, gnoes en bavianen rondom ons te zien, zo dichtbij en toch in hun natuurlijke omgeving. De volgende dag maakten we een kanotocht op het meer waar we nijlpaarden zagen - een geweldige ervaring! Daarna verkenden we per mountainbike het dorp en de omgeving, met rijst-, tomaten- en bananenplantages. We proefden bananenbier, leerden over lokale schildertechnieken en houtbewerking, en sloten de dag af met een heerlijke pizza en een verfrissend biertje bij de lokale pizzeria, voordat we weer een duik namen in het zwembad te midden van de zebra's. Het was een perfecte mix van avontuur en ontspanning.

Back to basic: de volgende homestay bij Mama Baraka

Nadat we werden overspoeld met luxe, vervolgden we onze weg naar een homestay bij Mama Baraka. Opnieuw back to basic, met drie dagen geen stroom als gevolg van een powercut. Maar dat was geen probleem, want de allerliefste Mama Baraka vermaakte ons op allerlei vlakken: we leerden zelfs een heerlijk Tanzaniaans gerecht koken! Na een goede nacht slapen, vulden we onze magen met een heerlijk ontbijt, vers bereid door Mama en douchten we ons met een maatbeker en een emmer water. Niet veel later reed een Jeep binnen in Baraka Village om ons op te komen halen, vergezeld door onze chef die zichzelf de functietitel ‘Stomach Engineer’ had opgedragen. Met een super gezellige gids en onze stomach engineer, vervolgden wij onze reis richting de Serengeti.

Bezoek aan de Serengeti: Afrikaanse massage en veel wildlife

Eenmaal het park binnengereden, kregen we al snel te maken met de ultieme Afrikaanse massage: dat worden zand-hobbelwegen de komende dagen! Niet alleen werden onze billen gestreeld door de wegen, ook onze ogen kregen een heerlijke streling van het aangezicht van gazelles, gnoes, struisvogels, leeuwen, nijlpaarden en olifanten. Ook leeuwen die bij de Jeep kwamen liggen, het interesseert de beesten niks. Ze zijn al gewend aan de motorvoertuigen en weten dat ze niks overkomt, heel anders dan in Enduimet Conservancy. Voordat het donker was moesten we de tenten hebben opgezet op de camping. Vlakbij zagen we nog giraffen, wrattenzwijnen en op de camping liep een maraboe. Het was weer back to basic, maar er was stroom voor de camera’s, fijn! Het eten smaakte meer dan prima en we gingen vroeg naar bed. ’s Nachts hoorden we gebrul van leeuwen en hyena’s. Bij zonsopkomst vertrokken we weer op gamedrive. Nu zagen we ook jakhalzen, een luipaard in de boom en twee groepen cheeta’s! Die laatsten hadden duidelijk wat gegeten want ze hadden het bloed nog om hun bekken zitten. Later zagen we nog hyena’s die een buffel aan het vreten waren maar werden weggejaagd door twee leeuwen. En heel bijzonder; we zagen een topi bevallen van haar baby en deze de eerste stapjes zetten, wat een geluk! Note! Goed om te weten is dat er voor de Serengeti 24-uurs permits zijn. De gids wil om deze reden dus eigenlijk zo laat mogelijk in het park zijn, zodat je de volgende dag een volledige dag hebt om te genieten van al het moois wat dit beroemde park te bieden heeft.

De laatste highlight van ons avontuur: De Ngorongoro krater

De volgende overnachting brachten we door net buiten de Serengeti, op een eenvoudige camping vergelijkbaar met die van eerder. De wekker ging weer vroeg en we begaven ons naar de Ngorongoro-krater. Anders dan de officiële nationale parken, mogen mensen hier wonen. De krater was verrassend groen in vergelijking met de droge Serengeti en we reden urenlang rond, waarbij we een overvloed aan wildlife zagen. Na ons safari-avontuur werden we teruggebracht naar de bewoonde wereld. Terwijl we urenlang over de hobbelige zandwegen reisden, kwam het besef dat we die ‘Afrikaanse massages’ nog weleens zouden gaan missen…. Aangekomen bij onze laatste accommodatie op het vasteland van Tanzania, bestelden we een paar "bia mbili" (twee bier in het Swahili) en doken we het zwembad in om ons te verfrissen na de stoffige safari's. Het was een fijne afwisseling tussen tenten en comfort, precies zoals we hadden gehoopt. Bedankt voor deze tip, Charlie’s!

Zanzibar: kraakhelder water en een bezoek aan Stone Town

Onze laatste week brachten we door op het tropische Zanzibar, een waar paradijs. We raakten in een discussie over wat blauwer was; het water van het zwembad of de zee - een dilemma waar we graag in verkeerden, haha. Het strand van Pajé was absoluut een hoogtepunt, met zijn witte zand en kristalheldere water. Hier hadden we nog geen activiteiten gepland, dus namen we contact op met Charlie's om te bespreken wat er te doen was, vooral op dagen met goede wind om te gaan kitesurfen. Hoewel we enkele kitesurflessen namen, hadden we helaas pech met de wind. Maar het was toch geweldig om te proberen! We namen de tijd om te ontspannen en genoten van een snorkeltour naar Mnemba Island, waar we dolfijnen zagen en prachtig koraal en kleurrijke vissen ontdekten in het heldere water. Een andere dag verkenden we Stone Town, het historische deel van de hoofdstad Zanzibar-Stad, dat op de UNESCO-werelderfgoedlijst staat. De smalle doolhofachtige straatjes en unieke mix van Arabische, Afrikaanse en Europese invloeden gaven de stad een bijzondere sfeer, vooral herkenbaar aan de diverse stijlen van de voordeuren. Een bezoek aan het slavenmuseum maakte diepe indruk op ons. "De ene dag zagen we dolfijnen, prachtig koraal en kleurrijke vissen in het heldere water. Een andere dag verkenden we Stone Town: de smalle doolhofachtige straatjes en unieke mix van Arabische, Afrikaanse en Europese invloeden gaven de stad een bijzondere sfeer." Voor het avondeten volgden we het advies van Charlie's en bezochten we de Forodhani Gardens, een gezellige lokale foodmarkt met talloze kraampjes waar ook de lokale bevolking graag komt eten. Vanaf de kade konden we genieten van het spektakel van jongeren die op de meest spectaculaire manieren het water insprongen. Het was een levendige en kleurrijke afsluiting van onze reis!

De samenvatting: niet kort, maar wel krachtig!

Zo, dat was geen korte samenvatting, maar wel een weergave van de fantastische reis die wij door Tanzania hebben gemaakt met Charlie’s Travels. We zijn onwijs blij dat we bij deze organisatie uit zijn gekomen en kunnen hen dan ook zeer zeker aanraden! Het enige dat je zelf dan nog hoeft te doen is jezelf vooral openstellen voor nieuwe cultuur, nieuwe mensen en heel veel indrukken. Weet dat culturen over ter wereld anders zijn en dat wij Nederlanders een bijzonder luxe bestaan hebben.  Verliefd zijn we niet geworden op de Tanzaniaanse keuken, maar Afrika en Charlie’s Travels zien ons zeker in de toekomst weer! Reislustige groetjes, Wietze & Susan