Under African skies
Kenia, een land dat zeer hoog op ons verlanglijstje stond. Niet alleen omdat het een prachtig land is op zoveel verschillende vlakken: wildlife, savanne, uitgestrekte natuurlandschappen, parelwitte stranden en zoveel meer. Maar vooral omdat ik er geboren ben en er mijn eerste levensjaren heb doorgebracht. Hoogtijd om na 25 jaar terug te gaan naar dit land en mijn roots op te zoeken met mijn eigen kroost deze keer.
Toen we het nieuws vertelden aan mijn schoonouders, zag ik de sterren in hun ogen fonkelen. Ze hebben zichzelf 4 jaar geleden omgedoopt tot Bibi en Babu, na de geboorte van onze oudste zoon. Wat in het Swahili wil zeggen; opa en oma. Toen we hen vroegen of ze misschien mee wilden naar Kenia wisten ze al heel snel het antwoord, volmondig ja! (Benieuwd hoe de schoonouders van Lieve Kenia ervaren hebben? De travel story kun je hier lezen.)
Maar hoe begin je nu aan zo’n reis? We wisten al redelijk goed wat we zeker wilden zien, maar toch bleek het nog niet evident. Wij zijn avontuurlijke reizigers, maar hebben twee kleine kinderen. We hebben een hekel aan typische all-in formules, dus hebben we nooit beroep gedaan op een reisorganisatie. Na wat research kwamen we terecht op Charlie’s Travels. Na het zien van een aantal reisvoorstellen, leek het al snel een match. Via videocall en whatsapp begonnen we aan een volledig gepersonaliseerd reistraject door Kenia: avontuurlijk, local, off the beaten track, zoals wij het graag hebben.
Voorbereidingen
Ons contactpersoon bij Charlie’s Travels stond altijd open voor onze vragen, en dat waren er wel een aantal. Want hoe bereid je zo’n reis voor? Belangrijk voor ons waren ook de kleine kinderen die meereisden en de grootouders. We besloten om het avontuur te wagen en brachten onze inentingen in orde . Een paar weken op voorhand kregen we een gedetailleerd protocol van Charlie’s Travels, zodat we onze valiezen heel gericht konden inpakken. Ze regelden een reisbedje en autostoelen, zodat we telkens veilig konden reizen, aangezien we in totaal toch zo’n 2.000 kilometer gingen rijden.
Klaar voor vertrek
Op 20 december was het zover, ons avontuur kon eindelijk beginnen. We kozen voor een middagvlucht vanuit Schiphol airport met KLM. De vlucht viel heel goed mee, doordat de kinderen meer dan de helft van de vlucht hebben kunnen slapen. Wat een luxe!
We hadden voldoende kinderfilms gedownload op onze iPad en wat boekjes mee als animatie. Voor we het wisten landden we in Nairobi. Hallo warme temperatuur!
Onze driver Henri stond klaar toen we met onze valiezen en de kids de luchthaven uitgewandeld kwamen. Hij had een envelop voor ons bij met een simkaart en een welkomstkaartje van Charlies Travels. Op naar het hotel voor onze eerste nacht, Kenia we zijn er helemaal klaar voor!
First stop: Amboseli
Rond 10u landden Bibi en Babu op de luchthaven. Mijn man Jasper ging hen daar opwachten. Na een snelle lunch en een plons in het zwembad waren we volledig klaar om samen aan het Kenia-avontuur te beginnen.
Eerste stop: Amboseli. We kregen een warme welkom bij een Masai familie in het Kili Spring Camp, waar we verbleven in hutten. We kregen een heerlijk avondmaal voorgeschoteld en werden getrakteerd op een vuur onder de sterrenhemel. De volgende ochtend vertrokken we rond 7u op onze eerste safari, na een stevig ontbijt. Een moto-safari! ‘Zijn jullie goed zot?’ Kregen we vaak te horen vanuit het thuisfront. We begonnen zelf te twijfelen of dit allemaal wel kidsproof was. Maar kinderen kunnen meer aan dan we soms zelf denken. We hadden alles goed besproken met Charlie’s Travels, dus we besloten ze mee te nemen en goed vast te maken aan ons met een draagzak. Ze vonden het top, wij vonden het top. Babu kon zijn tranen zelfs niet bedwingen, het maakte ons allemaal stil. We zagen olifanten, zebra’s, giraffen, buffels, struisvogels en noem maar op.
Dansen met de Masai
We deden een tussenstop in een Masai Village waar we een warme welkom kregen met een vuurtje, dans en zang. De Masai vrouwen nodigden mezelf en Bibi al snel uit om mee te doen. Ze ontvingen de kinderen met open armen, waardoor we ons al snel thuis voelden. We kregen een rondleiding in het dorp, mochten een hut binnen (wat klein!) en kwamen te weten wat ze eten en hoe ze leven. Finn en Sun hadden het al snel naar hun zin, doordat ze speelvriendjes hadden waar ze kennis mee konden maken. Ook al spraken ze niet dezelfde taal, de liefde was wederzijds. Een absolute meerwaarde tijdens deze safari.
Het Azië van Afrika
Na de indrukwekkende moto-safari kwam Henri, onze chauffeur ons weer ophalen. Klaar voor iets helemaal nieuws: het zogenaamde Azië van Afrika: Taita hills. Een rit van 5u, gelukkig hadden we een stevige jeep die ons heel de reis veilig heeft vervoerd. De kinderen vielen al snel in slaap en wij genoten van het steeds veranderende landschap. Van een drukke stad, naar de savanne, op naar de heuvels. Eerste indruk: adembenemend mooi!
Henri bracht ons tot op 1.800 meter waar we verbleven in Taita Rocks, een mooi hotel met een prachtig zicht op de heuvels. We genoten van een lichte maaltijd, waarna een local guide ons kwam halen. Charlie’s Travels had Abel geregeld voor ons, een ontzettend gepassioneerde local guide. Hij stelde voor om te beginnen met een kleine hike naar zijn favoriete plek. Tientallen lokale kinderen wandelden met ons mee, op hun slippers, zelfs te voet, terwijl het voor ons soms moeilijk wandelen was op onze beste stapschoenen. De kinderen in de draagzak en op de schouders van Abel. Plots zei hij, ‘kijk eens naar links’. Daar zagen we een rots met het mooiste zicht over Taita Hills. Zelfs ik wist niet dat Afrika zo mooi kon zijn…
De volgende ochtend kwam Abel ons halen met de moto, samen met een paar locals. Opnieuw een moto-safari met Bibi, Babu en de kids. Een stuk avontuurlijker dan in Amboseli, gezien het hier uphill-downhill gaat, maar wat een chauffeurs. We voelden ons op geen enkel moment onveilig, Sun viel zelfs telkens in slaap. We kregen een tour door de hills om uiteindelijk helemaal bovenaan de hills bij de liefste vrouw en haar familie aan te komen: Mama Rose.
De beste chapatti’s bij Mama Rose
Wat ik erg fijn vond is dat Charlie’s Travels rekening hield met onze persoonlijke interesses. Ikzelf ben bijvoorbeeld heel hard bezig met food, dus stelden ze voor om bij Mama Rose lokaal te gaan koken. Ik kreeg onmiddellijk nostalgische gevoelens, doordat Mama Rose mij deed denken aan mijn eigen moeder en haar lekker traditioneel eten. Mama Rose is een sterke vrouw met een prachtige familie. Iedereen probeert zijn steentje bij te dragen op hun farm, waar we uitgenodigd waren. Linda, de schoondochter van mama Rose leerde mij chapatti’s maken, terwijl de rest een rondleiding kreeg op hun domein. We werden zo warm verwelkomd, kregen lekkers te eten (waaronder mijn zelfgemaakte chapatti’s, die probeer ik thuis alvast opnieuw, dankzij Linda’s recept). De kinderen kregen een rondleiding van haar kleinkinderen en die zagen we al snel verdwijnen om samen te spelen. Ook Babu waagde zich aan de chapatti’s en was er verrassend goed in.
Nadat we ons helemaal rond hadden gegeten, vertrokken we met de moto richting het hotel. Abel was een geweldige gids en liet ons nog een paar toffe plekken zien, zoals de waterbron waar de locals zelfs vanuit Mombasa water komen halen. Een prachtige dag met zoveel liefde en lekkers, de kinderen waren klaar voor hun bed, wij genoten nog samen met Bibi en Babu van een drink in het lokale restaurant.
Ben je nieuwsgierig naar onze bestemmingen?
Kerstavond tussen de leeuwen
De volgende ochtend vertrokken we met Henri en de jeep richting Lumo. Een complete verrassing voor ons toen we toekwamen. Wel twintig olifanten en buffels gespot onderweg naar onze hut. Bibi kreeg de tranen in de ogen van dit mooie landschap. We werden verwelkomd door Charles, die Lumo Conservancy beheert. We moesten al snel lachen, toen het personeel Jasper heel fel bekeek. ‘Are you Eden Hazard?’ Zijn coupe misschien wel, maar zijn voetbalskills dan weer niet ;-). De sfeer zat onmiddellijk goed. Om 16u ontdekten we het landschap met Henri en een ranger. Zoveel wildlife hadden we nog nooit van zo dichtbij gezien. Het meest onvergetelijke moment voor ons was net voor zonsondergang toen het tijd werd om opnieuw te vertrekken er opeens een leeuwin voor onze jeep liep, op zoek naar eten voor haar drie welpen. We waren allemaal in extase, want een leeuw hadden we nog nooit in het wild gezien, laat staan voor onze auto. Onze reis was nu al geslaagd, en we waren nog niet in het midden. Tot slot kregen we die dag de lekkerste kerstavond maaltijd in Kenia van de meest charmante chef en werden we getrakteerd op een toneeltje van de kok en de Masai guard die ons betoverde met zijn verhaal onder de sterrenhemel bij het vuur.
De volgende ochtend stonden we vroeg op om de zonsopgang in Lumo te bewonderen. In de verte zagen we de Kilimanjaro. Onder de savannebomen werd een heerlijk kerstontbijt voor ons klaargemaakt door de chef. De tafel mooi gedekt op een Masai kleed, het zag eruit als een droom. We genoten van een uitgebreid ontbijt, voordat we richting de Oostkust vertrokken richting Diani Beach.
Kerstmis op een parelwit strand
Onderweg naar Diani Beach zagen we het landschap opnieuw veranderen en het weer een stuk warmer worden. In Taita Hills zaten we soms in de wolken, hoog en droog, terwijl we hier voelden dat de temperatuur serieus aan het stijgen was. We hadden via kennissen een huis gehuurd aan de zee, een paar dagen rust om samen te genieten van de feestdagen. Charlie’s Travels had ons voorgesteld om toch een dag naar Mombasa te trekken voor een foodtour, daar konden we geen neen op zeggen. Onze driver reed richting Nairobi en wij genoten een paar dagen van een helderblauwe Indische Oceaan en parelwitte stranden waar we ondertussen onze favoriete beachbar hebben gevonden: African Oasis.
Mombasa, een culinaire bom
Dag 9 vertrokken we rond 11u richting Mombasa, een stad van bijna 1 miljoen inwoners. Charlie’s Travels hielp ons aan een lokale gids: Hawa, een powerwoman die ons de geschiedenis en de foodcultuur zou tonen. Samen met de kinderen, Bibi en Babu vertrokken we met de wagen op de ferry richting Mombasa. We keken onze ogen uit, want Mombasa is een stad zoals geen ander. Zoveel mensen samen op de ferry, marktkramers, gezinnen, mensen die in Mombasa gaan werken trekken allen over het water op een ferry die om de zoveel minuten aan wal komt. Hawa stond ons op te wachten en bracht ons met onze hongerige magen naar een lokale plek voor de beste pilau. Alles vlotjes naar binnen, ook bij de kids. Heerlijk om te zien hoe zij zich zo makkelijk aanpassen aan een nieuw land, een ander klimaat, andere gewoontes en ander eten. Ze liet ons de stad zien, de verschillende invloeden, nam ons mee naar de lekkerste lokale plekken voor de beste samosa’s, maniok chips, grilled sweet potatoes, falafels en zoveel meer. Als kers op de taart gingen we de sfeer opsnuiven op de lokale markt, waar we overal mochten proeven en ruiken van de verse kruiden. Opnieuw ontzettend vriendelijke mensen die ons met open armen ontvingen. Ze overtuigden ons om de lekkerste ananas, avocado’s, mango’s en ander fruit mee te nemen naar ons huis. Finn en Sun smulden van alles wat we maar voorgeschoteld kregen. Als laatste kregen we de lekkerste Arabische koffie en Chai met zicht op de zee, nadat we onder de Elephant Tusks reden. Een standbeeld uit aluminium om Queen Elisabeth te eren tijdens een bezoek in 1952 en het einde van de ivoorhandel. Finn en Sun wisten al snel de mannen voor zich te winnen, en kregen wat lekkers bij een vers gemaakte sap van rietsuiker. Een natuurlijke limonade.
Moe, maar voldaan keerden we terug richting ons huis in Diani Beach.
Out of Africa
Na zo’n reis waren we ervan overtuigd dat we het mooiste wel al hadden gezien. We genoten van de laatste plons in het zwembad wanneer de chauffeur ons kwam halen om te vertrekken richting de luchthaven van Mombasa. Een binnenlandse vlucht met de kids, we waren hier niet happig op, maar 40 minuten vliegen ten opzichte van uren rijden hadden we nu toch liever. De vlucht kon niet vlotter verlopen. Het verliep zelfs zeer aangenaam voor ons. Kenyan Airlines vloog ons met een klein vliegtuig richting Nairobi, waar Henry ons stond op te wachten. De kinderen herkenden hem meteen en gaven hem snel een knuffel. Wat een fijn weerzien.
Henri bracht ons naar onze laatste locatie waar we drie dagen zouden verblijven. Lake Naivasha. We dachten dat we het mooiste al hadden gezien na zo’n geweldige reis, maar minder was waar. Charlie’s Travels verraste ons compleet met Camp Carnelley’s, een heerlijke camping plek aan Lake Naivasha, waar je de nijlpaarden voorbij ziet drijven, en gewekt wordt door aapjes en tropische vogels. Hier zouden we Oudejaarsavond en Nieuwjaar vieren. De kinderen genoten van de natuur en van een wandeling met Bibi en Babu langs het meer. Het eten was verrassend lekker en de menu ontzettend uitgebreid. We sliepen opnieuw in hutten met alle voorzieningen en een heerlijke warme douche. De volgende ochtend kwam Henri ons ophalen voor een wandeling in Crescent Island. Hier kreeg ik even de tranen in de ogen. Een eiland als dit heb ik werkelijk nog nooit gezien. Het is niet voor niets dat de film Out of Africa hier is opgenomen en de Lion King op deze plek is gebaseerd. Het voelde allemaal niet echt. We liepen tussen de zebra’s, giraffen, buffels, okapi’s, hyena’s en pelikanen. Een wandeling om nooit meer te vergeten. We zongen the Circle of Life samen met Finn en Sun, aangezien we die film al 100 keer samen hebben bekeken. Nu zagen we het dus in real life, de film zal nooit meer hetzelfde zijn. Onderweg naar onze hut zagen we zelfs Pumba the bushpig passeren, Finn wist niet wat hij zag.
Toen we onze laatste foto van 2019 wilden trekken op de steigers bij de hippo’s begon het opeens te gieten. Een echte African rainshower, dat ontbraken we nog. De regen leverde mooie plaatjes op en we gingen snel schuilen in de bar. Opeens speelde het nummer ‘Africa’ van Toto, wat een legendarisch moment. Op Oudejaarsavond aten we samen met Bibi en Babu in Camp Carnelley’s à la carte en al snel werd de ruimte omgetoverd tot een dansvloer met heerlijke muziek. Er werd zelfs vuurwerk afgeschoten en afgeteld naar het nieuwe jaar. 2020 kon niet mooier beginnen…
Een droom die werkelijkheid werd
En plots was onze laatste dag aangebroken. De tranen sprongen in mijn ogen, want ons avontuur was bijna gedaan. Henri kwam ons na de lunch ophalen, nadat we nog genoten van de zonsopgang bij de hippo’s. Een vlotte rit naar Nairobi bracht ons bij onze laatste stop: mijn geboorteplek. Een emotioneel bezoek aan de plek waar ik mijn eerste levensjaren heb doorgebracht, waar we met open armen opnieuw werden ontvangen. We verkenden Nairobi met de buggy en de draagzak op nieuwjaarsdag. Een wandeling langs Central Park waar er een volksfestival plaatsvond, ideaal voor ons om toch even de sfeer op te snuiven. Henry kwam ons opnieuw halen, klaar voor onze terugvlucht naar Schiphol, met pijn in het hart, maar vooral een hart vol mooie en warme herinneringen. De reis van ons leven.
Kenia, asante…
En Charlie’s Travels: bedankt om onze droom tot werkelijkheid te maken.
Hakuna Matata
Ben je na het lezen van deze Travel Story benieuwd naar meer avonturen van Lieve en haar Familie?